PŁOMYKÓWKA (Tyto alba)
Barn owl
Schleiereule
Chouette effraie
Tornuggla
Обыкновенная сипуха
Sova pálená
Plamienka driemavá
Paprastoji liepsnotoji pelėda
Сипуха
Сіпуха звычайная
CECHY ROZPOZNAWCZE
Płomykówki nie sposób pomylić z inną sową.
Żółtawy odcień upierzenia wyróżnia ją spośród innych sów.
Spód ciała ma kolor rdzawożółty z czarnymi drobnymi kropkami.
Wierzch jest ciemnopopielaty z białymi i czarnymi paskami na skrzydłach i grzbiecie.
Jej charakterystyczna biała szlara w kształcie serca może zmieniać kształt i wielkość.
W ciągu dnia i gdy ptak jest spokojny, jest zwężona.
W stanie podniecenia zwiększa się i zaokrągla.
Płomykówki spędzają dzień ukryte w stodołach, budynkach lub koronach drzew.
Aby się zamaskować, przymykają oczy i zaciskają szlarę.
Siedząca płomykówka ma szczupłą, wyprostowaną sylwetkę.
Jest smukła, mniejsza od puszczyka, ale większa od pójdźki.
Jej skrzydła są długie i wystają kilka centymetów poza ogon.
Latają powoli, ale zwinnie.
Uderzają skrzydłami nierównomiernie, głęboko i sztywno.
Są zwrotne: zmieniają kierunek lotu o 180 stopni.
W locie wydają się białe.
Długość ciała: 33-39 cm, rozpiętość skrzydeł: 80-95 cm, masa ciała: 280-450 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Płomykówki zamieszkują tereny otwarte: rejony rolnicze w pobliżu wsi, gdzie mogą odbyć lęgi.
Gniazdują w wieżach kościelnych, na strychach budynków, w stodołach czy otworach wentylacyjnych bloków.
Występują prawie w całej Europie (z wyjątkiem Półwyspu Skandynawskiego), w Afryce (oprócz Sahary), Australii, Ameryce Południowej i Stanach Zjednoczonych.
W Polsce są nielicznym ptakiem lęgowym, który nie gniazduje jedynie w górach.
Populacja płomykówki maleje ze względu na deficyt miejsc lęgowych spowodowany nowoczesnymi zabudowaniami.
POKARM
Płomykówki polują od zmierzchu do świtu, stosując niski lot patrolowy.
Ich główne pożywienie stanowią aktywne nocą norniki i ryjówki.
Ptaki potrafią zawisnąć w powietrzu nad ofiarą, a następnie gwałtownie na nią spaść.
Polują także z czatowni.
Zimą szukają pokarmu w zabudowaniach gospodarczych.
Nadmiar pożywienia gromadzą w spiżarni znajdującej się w pobliżu gniazda.
LĘGI
Okres lęgowy płomykówek rozpoczyna się w marcu i może trwać do późnej jesieni.
Jeśli samica ma pod dostatkiem pokarmu, wyprowadza dwa lub trzy lęgi.
Samica składa 4-8 jaj (gdy występuje wiele gryzoni, nawet do 14).
Wysiadywanie rozpoczyna po złożeniu pierwszego jaja.
Po 8 dniach od wyklucia młode zaczynają widzieć.
Po 40-45 dniach opuszczają gniazdo jako nieloty.
Pozostają pod opieką rodziców do trzeciego miesiąca życia.
W poszukiwaniu swojego terytorium mogą przebyć nawet setki kilometrów.
Dojrzałość płciową osiągają po pierwszym roku życia.
CECHY ROZPOZNAWCZE
Płomykówki nie sposób pomylić z inną sową.
Żółtawy odcień upierzenia wyróżnia ją spośród innych sów.
Spód ciała ma kolor rdzawożółty z czarnymi drobnymi kropkami.
Wierzch jest ciemnopopielaty z białymi i czarnymi paskami na skrzydłach i grzbiecie.
Jej charakterystyczna biała szlara w kształcie serca może zmieniać kształt i wielkość.
W ciągu dnia i gdy ptak jest spokojny, jest zwężona.
W stanie podniecenia zwiększa się i zaokrągla.
Płomykówki spędzają dzień ukryte w stodołach, budynkach lub koronach drzew.
Aby się zamaskować, przymykają oczy i zaciskają szlarę.
Siedząca płomykówka ma szczupłą, wyprostowaną sylwetkę.
Jest smukła, mniejsza od puszczyka, ale większa od pójdźki.
Jej skrzydła są długie i wystają kilka centymetów poza ogon.
Latają powoli, ale zwinnie.
Uderzają skrzydłami nierównomiernie, głęboko i sztywno.
Są zwrotne: zmieniają kierunek lotu o 180 stopni.
W locie wydają się białe.
Długość ciała: 33-39 cm, rozpiętość skrzydeł: 80-95 cm, masa ciała: 280-450 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Płomykówki zamieszkują tereny otwarte: rejony rolnicze w pobliżu wsi, gdzie mogą odbyć lęgi.
Gniazdują w wieżach kościelnych, na strychach budynków, w stodołach czy otworach wentylacyjnych bloków.
Występują prawie w całej Europie (z wyjątkiem Półwyspu Skandynawskiego), w Afryce (oprócz Sahary), Australii, Ameryce Południowej i Stanach Zjednoczonych.
W Polsce są nielicznym ptakiem lęgowym, który nie gniazduje jedynie w górach.
Populacja płomykówki maleje ze względu na deficyt miejsc lęgowych spowodowany nowoczesnymi zabudowaniami.
POKARM
Płomykówki polują od zmierzchu do świtu, stosując niski lot patrolowy.
Ich główne pożywienie stanowią aktywne nocą norniki i ryjówki.
Ptaki potrafią zawisnąć w powietrzu nad ofiarą, a następnie gwałtownie na nią spaść.
Polują także z czatowni.
Zimą szukają pokarmu w zabudowaniach gospodarczych.
Nadmiar pożywienia gromadzą w spiżarni znajdującej się w pobliżu gniazda.
Okres lęgowy płomykówek rozpoczyna się w marcu i może trwać do późnej jesieni. Jeśli samica ma pod dostatkiem pokarmu, wyprowadza dwa lub trzy lęgi. Samica składa 4-8 jaj (gdy występuje wiele gryzoni, nawet do 14). Wysiadywanie rozpoczyna po złożeniu pierwszego jaja. Po 8 dniach od wyklucia młode zaczynają widzieć. Po 40-45 dniach opuszczają gniazdo jako nieloty. Pozostają pod opieką rodziców do trzeciego miesiąca życia. W poszukiwaniu swojego terytorium mogą przebyć nawet setki kilometrów. Dojrzałość płciową osiągają po pierwszym roku życia.
