O SOWACH - PIÓRA I LOT

Grube i puszyste pióra sowy pokrywają całe jej ciało. Nawet nogi są upierzone - goleń, skok, a u niektórych gatunków także palce aż po nasady szponów (wyjątkiem są sowy polujące na ryby). To sprawia, że określa się je żartobliwie jako "latająca kupa piór".

Specyficzna budowa sowich piór to - obok fenomenalnego słuchu i umiejętności widzenia w ciemności - czynnik, dzięki któremu te ptaki mogą funkcjonować nocą i stać się łowcami doskonałymi. Każde pióro sowy (a jest ich naprawdę dużo) pokryte jest delikatnym meszkiem przypominającym aksamit. Dzięki temu pióra, które podczas lotu ocierają się o siebie, nie wydają żadnych dźwięków. Ponadto dzięki wyjątkowej budowie lotek, skrzydła przelatującej sowy nie wywołują zawirowań powietrza (które słyszymy jako charakterystyczny świst w przypadku innych ptaków). Dzieje się tak dlatego, że lotki znajdujące się na przednich krawędziach skrzydeł są ząbkowane (przypominają miniaturowy grzebień). Bezszelestny lot powoduje to, że potencjalna ofiara nie słyszy nadlatującej sowy. Z drugiej strony świst piór podczas lotu niewątpliwie przeszkadzałby sowie w ciągłym nasłuchiwaniu otoczenia i lokalizacji zdobyczy.

Maskujące wzorzyste ubarwienie chroni sowy przed drapieżnikami i nękającymi je mniejszymi ptakami (sowy z reguły nie są lubiane wśród innych latających stworzeń). Trzeba przyznać, że są mistrzami kamuflażu. Zdolność niemal nieograniczonego obracania głowy przy jednoczesnej niezmiennej pozycji ciała sprawia, że rzeczywiście bardzo trudno sowę wypatrzyć. Ona nas widzi, my ją nie - i na tym to polega.