SYCZEK (Otus scops)
Eurasian scops owl
Zwergohreule
Petit-duc scops
Dvärguv
Сплюшка
Výreček malý
Výrik lesný
Apuokėlis
Совка
Сплюшка звычайная
CECHY ROZPOZNAWCZE
Syczek jest sową wielkości kosa.
Doskonale maskujące upierzenie sprawia, że trudno go zauważyć.
Podłużne kreski i poprzeczne prążki na piórach znajdujących się zarówno na wierzchu, jak i spodzie ciała syczka tworzą marmurkowy wzór przypominający korę drzew.
Ten szaro-czarny ptak ma smukłą sylwetkę, długie skrzydła i cytrynowożółte oczy.
Przymyka je, aby wtopić się w tło.
Jego "uszy"są dość grube i - w zależności od nastroju sowy - mogą leżeć płasko lub być stawiane (wyglądają wtedy jak rogi).
Upierzenie syczków może występować w dwóch odmianach barwnych: szarej i brązowej.
Długość ciała: 19-22 cm, rozpiętość skrzydeł: 47-54 cm, masa ciała: 77-119 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Syczki najchętniej zajmują otwarte, suche tereny z luźnymi zadrzewieniami.
Wybierają stare drzewa liściaste, parki i ogrody.
Można je spotkać również na terenach rolniczych.
Gniazdują w dziupli lub wnęce budynku, zasiedlają także gniazda srok i wron.
Zajmują tereny południowej Europy oraz zachodniej i środkowej Azji.
Największe populacje syczków znajdują się w Hiszpanii i Chorwacji.
W Polsce sowy te pojawiają się wyjątkowo; widziano je w Bieszczadach i Przemyślu.
W roku 2013 stwierdzono pierwszy lęg tego gatunku na Mazowszu.
POKARM
Syczki polują z zasiadki.
W ich pożywieniu dominują owady: szarańczaki, chrząszcze, motyle, ważki, żuki oraz inne bezkręgowce (np. pająki i dżdżownice).
Sporadycznie ofiarą padają młode ptaki, płazy i gryzonie.
LĘGI
Samica składa 3-5 jaj w odstępie maksymalnie trzech dni.
Wysiadywanie rozpoczyna po złożeniu drugiego lub trzeciego jaja.
Po miesiącu inkubacji na świat przychodzą ślepe, pokryte puchem młode.
Zaczynają widzieć po 5 dniach.
Mniej więcej po miesiącu opuszczają gniazdo, mimo że nie są w pełni lotne.
Po 30-45 dniach potrafią już latać.
Przez kolejne 2 tygodnie pozostają pod opieką rodziców i uczą się polować.
CECHY ROZPOZNAWCZE
Syczek jest sową wielkości kosa.
Doskonale maskujące upierzenie sprawia, że trudno go zauważyć.
Podłużne kreski i poprzeczne prążki na piórach znajdujących się zarówno na wierzchu, jak i spodzie ciała syczka tworzą marmurkowy wzór przypominający korę drzew.
Ten szaro-czarny ptak ma smukłą sylwetkę, długie skrzydła i cytrynowożółte oczy.
Przymyka je, aby wtopić się w tło.
Jego "uszy"są dość grube i - w zależności od nastroju sowy - mogą leżeć płasko lub być stawiane (wyglądają wtedy jak rogi).
Upierzenie syczków może występować w dwóch odmianach barwnych: szarej i brązowej.
Długość ciała: 19-22 cm, rozpiętość skrzydeł: 47-54 cm, masa ciała: 77-119 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Syczki najchętniej zajmują otwarte, suche tereny z luźnymi zadrzewieniami.
Wybierają stare drzewa liściaste, parki i ogrody.
Można je spotkać również na terenach rolniczych.
Gniazdują w dziupli lub wnęce budynku, zasiedlają także gniazda srok i wron.
Zajmują tereny południowej Europy oraz zachodniej i środkowej Azji.
Największe populacje syczków znajdują się w Hiszpanii i Chorwacji.
W Polsce sowy te pojawiają się wyjątkowo; widziano je w Bieszczadach i Przemyślu.
W roku 2013 stwierdzono pierwszy lęg tego gatunku na Mazowszu.
POKARM
Syczki polują z zasiadki.
W ich pożywieniu dominują owady: szarańczaki, chrząszcze, motyle, ważki, żuki oraz inne bezkręgowce (np. pająki i dżdżownice).
Sporadycznie ofiarą padają młode ptaki, płazy i gryzonie.
Samica składa 3-5 jaj w odstępie maksymalnie trzech dni. Wysiadywanie rozpoczyna po złożeniu drugiego lub trzeciego jaja. Po miesiącu inkubacji na świat przychodzą ślepe, pokryte puchem młode. Zaczynają widzieć po 5 dniach. Mniej więcej po miesiącu opuszczają gniazdo, mimo że nie są w pełni lotne. Po 30-45 dniach potrafią już latać. Przez kolejne 2 tygodnie pozostają pod opieką rodziców i uczą się polować.
