OCHRONA SÓW - ZAGROŻENIA

Sowy należą do grupy ptaków potencjalnie zagrożonych ze względu na drapieżny sposób odżywiania, specyficzne wymagania żerowiskowe i gniazdowe. Spadek liczebności populacji niektórych gatunków może wynikać z przyczyn naturalnych lub wiązać się z działalnością człowieka. Jeżeli nie jest on drastyczny i dochodzi do niego w efekcie procesów zachodzących w przyrodzie, nie stanowi zagrożenia dla danego gatunku.

Szacuje się, że śmiertelność sów na poziomie 30% wynika z przyczyn naturalnych, głównie z powodu ataków drapieżników.

Największe zagrożenie dla sów stanowi człowiek. Jego działalność rolnicza, leśna, związana z industrializacją, rozwojem infrastruktury, sportu i turystyki przyczynia się do niszczenia naturalnych siedlisk ptaków. Spośród wielu antropogennych czynników wpływających niekorzystnie na populacje sów można wymienić:

• wycinanie starych drzew z dziuplami, usuwanie martwego drewna z lasu, wykonywanie zrębów zupełnych, sadzenie monokultur
• osuszanie podmokłych terenów, zarastanie śródleśnych łąk
• wzmożony ruch turystyczny, wspinaczka skałkowa, zabudowa linii brzegowych jezior
• farmy wiatrowe (zaleca się wyznaczanie strefy buforowej wolnej od turbin w promieniu 3 km od gniazda puchaczy)
• uniemożliwianie gniazdowania przy okazji remontów budowlanych, kratowanie otworów wlotowych
• zanikające (ale miejscami jeszcze nadal trwałe) zabobony dotyczące sów
• kolizje drogowe (ok. 50% upadków) i z przewodami energetycznymi
• zatrucia po spożyciu padłych gryzoni zwalczanych przez człowieka środkami chemicznymi (trutki)