CECHY ROZPOZNAWCZE
Sóweczka jest najmniejszą sową żyjącą w Europie - wielkością przypomina szpaka.
Ma zwartą sylwetkę i w pozycji siedzącej może wydawać się ciężka i niezgrabna.
Krótkie nogi chowa w gęstych piórach.
Ma małą, brązową, nakrapianą licznymi białymi plamkami głowę.
Wierzch ciała sóweczki jest brązowy z białymi poprzecznymi plamkami.
Na białym spodzie występują podłużne, wąskie, pionowe kreski.
Boki ciała są brązowe.
Szlara jest słabo zaznaczona.
Dwie białe brwi ściągnięte nad żółtymi oczami nadają sowie srogie spojrzenie.
Sóweczki latają szybko.
Intensywne uderzenia skrzydłami przerywają lotem ślizgowym.
Na dłuższym dystansie poruszają się tak jak dzięcioły, lotem falistym.
Młode mają jednolicie brązową głowę bez białych plamek, a boki szarobrązowe bez deseni.
Długość ciała: 15-19 cm, rozpiętość skrzydeł: 32-39 cm, masa ciała: 50-83 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Sóweczki preferują lasy iglaste i mieszane ze starymi drzewostanami i dużym udziałem drzew iglastych, głównie świerków.
Na miejsca lęgowe wybierają zwykle dziuple po dzięciołach dużych.
W okresie nielęgowym polują również w lasach liściastych.
Sóweczki zamieszkują lasy północno-wschodniej Europy i Azji.
Największa populacja tych ptaków znajduje się w Skandynawii i Rosji.
W Polsce występuje głównie w Karpatach, Sudetach, na Dolnym Śląsku i Podlasiu.
POKARM
Głównym pożywieniem sóweczek są drobne ptaki i ssaki.
Nadmiar pożywienia gromadzą w spiżarniach, którymi mogą być rozwidlenia gałęzi w koronach drzew, dziuple lub szczeliny skał.
W spiżarni może znajdować się 10-20 zdobyczy.
Sóweczki polują w ciągu dnia - najczęściej o świcie i zmierzchu.
Lokalizują ofiarę wzrokiem, wypatrując ją z czatowni.
Często polują także aktywnie, poszukując pokarmu w koronach drzew.