CECHY ROZPOZNAWCZE
Puchacz jest największą sową europejską.
Jego imponujące rozmiary, silna budowa, brązowe upierzenie i wyraziste ciemnopomarańczowe oczy sprawiają, że nie można go pomylić z inną sową.
"Uszy" zaniepokojonego puchacza mogą stać na wysokość 8 cm, w locie i gdy ptak jest spokojny, są gładko położone.
Puchacz ma masywną sylwetkę, krótki ogon i dużą głowę ze słabo zaznaczoną szlarą.
Porusza się, uderzając skrzydłami mocno, szybko i płytko.
Skrzydła tego ptaka są szerokie, a ich końce zaokrąglone.
W aktywnym locie ugina je.
Może wykonywać nagłe i zwinne manewry.
Długość ciała: 59-73 cm, rozpiętość skrzydeł: 138-170 cm, masa: 2100-4100 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Puchacz stroni od ludzi, dlatego gniazduje na terenach trudno dostępnych.
Mogą to być bagna, tereny leśne z polanami, podmokłe lasy i skaliste góry.
Często zamieszkuje w sąsiedztwie rzek i jezior.
Preferuje lasy urozmaicone obszarami otwartymi, na których poluje.
Puchacz zajmuje opuszczone gniazda bociana czarnego, ptaków szponiastych, półkę skalną lub wyprowadza lęgi bezpośrednio na ziemi, najczęściej w olsach pod wykrotami.
Występuje prawie w całej Eurazji, najliczniej na Półwyspie Skandynawskim.
W Polsce bardzo rzadki, zamieszkuje tereny górzyste wzdłuż południowych granic naszego kraju, Pomorze, Wielkopolskę, Mazury, Podlasie i Lubelszczyznę.
POKARM
Środowisko, w którym gniazduje puchacz, jest związane z rodzajem spożywanego przez niego pokarmu.
Puchacze są generalistami pokarmowymi.
Polują z czatowni, rzadziej z niskiego lotu patrolowego.