USZATKA BŁOTNA (Asio flammeus)
Short-eared owl
Sumpfohreule
Hibou des marais
Jorduggla
Болотная сова
Kalous pustovka
Myšiarka močiarna
Balinė pelėda
Сова болотная
Сава балотная
CECHY ROZPOZNAWCZE
Uszatka błotna jest średniej wielkości sową o dość smukłej, prawie poziomej sylwetce.
Ze względu na to, że gniazduje na ziemi, jej ubarwienie idealnie wpasowuje się w krajobraz łąk i turzycowisk.
Wierzch ciała jest brązowy z beżowymi i białawymi plamkami, a spód beżowożółty z podłużnym kreskowaniem.
U siedzącego ptaka widać czarne końce skrzydeł (ta cecha różni uszatkę błotną od uszatki).
Sowa ma jasną, wyraźnie zarysowaną szlarę.
Złotożółte oczy podkreśla czarna maska, która sprawia, że uszatka błotna wygląda na srogą.
"Uszy" są bardzo krótkie i widoczne tylko wtedy, gdy ptak jest zaniepokojony.
W locie skrzydła uszatki błotnej wydają się długie i dość sztywne, a ogon krótki.
Nierównomierne uderzenia skrzydeł są przerywane lotem ślizgowym.
Sowy te latają dość wolno, ale są bardzo zwinne.
Długość ciała: 32-39 cm, rozpiętość skrzydeł: 95-110 cm, masa ciała: 260-430 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Uszatka błotna gniazduje na podmokłych, rozległych torfowiskach i turzycowiskach, na ekstensywnie użytkowanych łąkach z wysoką roślinnością, znajdujących się w pobliżu zbiorników wodnych.
Uszatki błotne zamieszkują prawie całą Skandynawię i europejską część Rosji.
W Polsce występują rzadko - nielicznie tylko na północy i wschodzie kraju.
Jedyne stałe miejsce lęgowe uszatek błotnych w Polsce znajduje się na bagnach w Kotlinie Biebrzańskiej.
W 2020 roku stwierdzono lęgi tej sowy na Płaskowyżu Głubczyckim na Opolszczyźnie.
POKARM
Norniki stanowią 95% pokarmu uszatki błotnej.
W skład jej diety wchodzą także inne gryzonie i ptaki.
Sowy te są aktywne w ciągu dnia.
Polują zwykle z lotu patrolowego, zawisają na moment nad ofiarą by dokładniej ustalić jej położenie.
Jeśli w okolicy znajdują się wzniesione miejsca, mogą także polować z czatowni.
LĘGI
Uszatki błotne rozpoczynają lęgi w drugiej połowie marca.
Należą do nielicznych gatunków sów, które budują gniazda, głównie z trawy.
Samica składa 6-12 jaj w dwudniowych odstępach.
Inkubacja rozpoczyna się już od złożenia pierwszego jaja.
Gdy młode osiągną drugi tydzień życia, rozpoczynają piesze wędrówki w okolicach gniazda.
Nadal pozostają pod opieką rodziców, którzy mogą im zrzucać pokarm podczas lotu.
Po miesiącu od wyklucia młode są już zdolne do lotu.
Rewiry rodziców opuszczają wczesną jesienią.
Dojrzałość płciową osiągają po roku.
CECHY ROZPOZNAWCZE
Uszatka błotna jest średniej wielkości sową o dość smukłej, prawie poziomej sylwetce.
Ze względu na to, że gniazduje na ziemi, jej ubarwienie idealnie wpasowuje się w krajobraz łąk i turzycowisk.
Wierzch ciała jest brązowy z beżowymi i białawymi plamkami, a spód beżowożółty z podłużnym kreskowaniem.
U siedzącego ptaka widać czarne końce skrzydeł (ta cecha różni uszatkę błotną od uszatki).
Sowa ma jasną, wyraźnie zarysowaną szlarę.
Złotożółte oczy podkreśla czarna maska, która sprawia, że uszatka błotna wygląda na srogą.
"Uszy" są bardzo krótkie i widoczne tylko wtedy, gdy ptak jest zaniepokojony.
W locie skrzydła uszatki błotnej wydają się długie i dość sztywne, a ogon krótki.
Nierównomierne uderzenia skrzydeł są przerywane lotem ślizgowym.
Sowy te latają dość wolno, ale są bardzo zwinne.
Długość ciała: 32-39 cm, rozpiętość skrzydeł: 95-110 cm, masa ciała: 260-430 g
SIEDLISKO I WYSTĘPOWANIE
Uszatka błotna gniazduje na podmokłych, rozległych torfowiskach i turzycowiskach, na ekstensywnie użytkowanych łąkach z wysoką roślinnością, znajdujących się w pobliżu zbiorników wodnych.
Uszatki błotne zamieszkują prawie całą Skandynawię i europejską część Rosji.
W Polsce występują rzadko - nielicznie tylko na północy i wschodzie kraju.
Jedyne stałe miejsce lęgowe uszatek błotnych w Polsce znajduje się na bagnach w Kotlinie Biebrzańskiej.
W 2020 roku stwierdzono lęgi tej sowy na Płaskowyżu Głubczyckim na Opolszczyźnie.
POKARM
Norniki stanowią 95% pokarmu uszatki błotnej.
W skład jej diety wchodzą także inne gryzonie i ptaki.
Sowy te są aktywne w ciągu dnia.
Polują zwykle z lotu patrolowego, zawisają na moment nad ofiarą by dokładniej ustalić jej położenie.
Jeśli w okolicy znajdują się wzniesione miejsca, mogą także polować z czatowni.
Uszatki błotne rozpoczynają lęgi w drugiej połowie marca. Należą do nielicznych gatunków sów, które budują gniazda, głównie z trawy. Samica składa 6-12 jaj w dwudniowych odstępach. Inkubacja rozpoczyna się już od złożenia pierwszego jaja. Gdy młode osiągną drugi tydzień życia, rozpoczynają piesze wędrówki w okolicach gniazda. Nadal pozostają pod opieką rodziców, którzy mogą im zrzucać pokarm podczas lotu. Po miesiącu od wyklucia młode są już zdolne do lotu. Rewiry rodziców opuszczają wczesną jesienią. Dojrzałość płciową osiągają po roku.
